13/7/2021Nieuwsbrief

De kinderen waren eindelijk weer naar school toen we hoorden dat er ineens veel meer corona gevallen waren. Het duurde niet lang voordat dit helemaal uit de hand liep en de ziekenhuizen helemaal vol lagen. De regering besloot om alle scholen weer te sluiten en de grenzen van de provincies te sluiten.

Dit was al een grote klap, omdat we twee dagen van te voren eindelijk weer wat kinderen naar school hadden gebracht. Ze waren zo blij om hun vrienden na een jaar en een paar maanden weer te zien. Het was ook een schok dat we niet meer over de provinciegrenzen mochten. We wonen namelijk in een dorp en hebben bijna niks in onze provincie. De stad waar we alles doen ligt aan de andere kant van de Nijl en daar kunnen we dus niet heen. We kunnen dus ook niet naar de bank en dat soort dingen.
De kinderen kwamen weer thuis en de zorgboerderij moest weer gesloten worden. 

Nog geen week later werd er ineens een aantal van onze kinderen ziek. Ze bleken Corona mee genomen te hebben van school maar voordat ze ook maar symptomen hadden was bijna iedereen al aangestoken.

We gingen in een complete lockdown. De zieke kinderen gingen in ons guesthouse in isolatie en de moeders en kinderen in het ondervoedingshuis gingen ook in isolatie, omdat hun kinderen erg zwak zijn.
Ondertussen was dit over het hele land gebeurd. De kinderen hadden corona mee naar huis genomen en het aantal gevallen in het land steeg.
Ondanks dat we al in anderhalf jaar een avondklok hebben en er nog meer regels waren was dit niet genoeg. Ze sloten niet alleen de grenzen van de provincie maar mensen mogen nu ook niet meer reizen. Er mogen geen auto’s meer rijden en al het openbare vervoer ligt ook stil. Dit betekent dus dat je je jezelf alleen te voet kunt vervoeren. Deze regels zijn gelden voor 6 weken.

We zijn nu drie weken verder. We hebben er niet veel van gemerkt omdat Zenon en ik ook bijna meteen klachten kregen. Ondertussen worstelen we nu al een tijdje met Corona en duurt het heel erg lang om van de klachten af te komen.
Bijna iedereen op onze compound heeft het nu de afgelopen weken wel gehad. Het blijft heel erg eng hier omdat de gezondheidszorg heel erg slecht is.
Helaas horen we constant de dorpsradio (Speakers in een hoge boom) afgaan met een speciaal liedje voor als er iemand overlijd. Vooralsnog hebben we erg veel geluk en hebben we geen klachten die ons in het ziekenhuis doen belanden.
We proberen alles zo goed mogelijk van een afstand te regelen. 

Op zulke momenten zijn we zo erg blij dat we goede banden hebben met ons personeel. Ze zijn met ons in lockdown gegaan en het is fijn om alles zo draaiende te houden. Ze helpen om eten uit het dorp te krijgen en halen water voor ons als dat er niet is. Zo kunnen we toch in isolatie blijven zodat we geen andere mensen besmetten.

We kijken uit naar betere tijden!
Liefs Suzan en Zenon

Naar overzicht