27/8/2020Nieuwsbrief

Het is alweer augustus en we zijn alweer over de helft van het jaar.  
Het blijft een gek jaar. Ondertussen zijn al onze kinderen al weer meer dan 20 weken thuis van school. We horen in september weer wat er gaat gebeuren. De kinderen hebben maar 4/5 weken school gehad dit schooljaar en in december zou de grote vakantie hier al moeten beginnen. Ach ja, we kunnen niet meer doen dan afwachten.


Business school
Zoals we in de vorige nieuwsbrief schreven willen we deze (verloren) tijd graag goed besteden. Behalve dat we nu met de kinderen aan hun emotionele ontwikkeling werken zijn we ook begonnen met een echte business school. Aan de hand van een boek en met de hulp van een andere organisatie krijgt onze jeugd nu een intensieve cursus over het starten van je eigen bedrijfje en het ondernemingsschap. Aan het eind van deze weken krijgen ze een certificaat.



K.
Wonder boven wonder kan K. nu zelf ontlasting hebben. We zijn eigenlijk nog helemaal overdonderd en we begrijpen er niet zoveel van (en de doktoren ook niet) maar het gebeurt toch echt.  We denken nu dat het misschien trauma is geweest, want zodra K. wist dat hij veilig was en zijn moeder uit beeld was begon hij ineens te poepen. Het is het beste wat er kon gebeuren en we zijn zo ontzettend blij voor hem. Alle testen en operaties hoeven vooralsnog niet door te gaan. K. is ook van een jongetje dat niet eens kon staan naar een rennend en vrolijk jongetje gegaan. We blijven goed voor hem zorgen en we hopen dat hij zo goed vooruit blijft gaan.

J.
Ondertussen is er een nieuw jongetje bij ons binnen gebracht. Hij was er heel erg aan toe. Door de ondervoeding verliest hij al zijn huid en is hij helemaal opgezwollen. Hij ligt nu in het ziekenhuis waar zijn oma nu voor hem zorgt. Hij krijgt vandaag een röntgenfoto om te kijken of hij tuberculose heeft. Hij zal de komende weken waarschijnlijk in het ziekenhuis verblijven en dan krijgt hij een plekje in ons ondervoedingshuis. Daar kan de oma dan met onze hulp voor hem zorgen totdat hij weer sterk genoeg is. (Zijn moeder is 16 jaar)

P. (fysio)
Al enige tijd hebben we een jongetje dat twee keer in de week naar onze fysiotherapeut komt. We helpen de moeder met zijn voeding omdat hij alleen maar vloeibaar eten kan eten. We geven haar een soort pap dat is gemaakt van allerlei goede ingrediënten zoals: pompoen, wortel, pinda’s, soya, vis etc. We zijn blij om te vertellen dat het goed met hem gaat. De moeder heeft het heel erg moeilijk. Er is een clan (grotere familie) bijeenkomst geweest van de man zijn kant en daar is gezegd dat hun familie niet zulke gehandicapte kinderen maakt. Ze is twee weken geleden dus uitgestoten met haar twee kinderen. We zijn nu aan het kijken hoe we haar nog verder kunnen helpen.


Farm
Vanaf het begin was het een beetje onduidelijk waar onze boerderij viel onder de nieuwe Corona regels. Het is een plek waar meerdere mensen samen komen zoals een school maar het is ook in de buitenlucht en een boerderij. De President is heel duidelijk geweest dat boerderijen gewoon door mochten gaan, maar we vallen er een beetje tussen dus het was allemaal een beetje onzeker. Ondertussen hoorden we wat verontrustende geluiden van een aantal van de jongeren die normaal naar de boerderij komen. Ze verveelden zich, waren agressief en konden de nieuwe situatie niet aan. We hebben nu een groepje dat elke dag komt en dat met twee begeleiders werkt. Ze komen alleen in contact met die twee begeleiders en ze houden afstand van de andere mensen op onze compound. De jongeren die nu weer komen zijn nu alweer een stuk rustiger en vinden het heerlijk om weer te mogen werken.

Familie
Zenon en Suzan waren op 31 juli 10 jaar getrouwd. We hebben samen met de kinderen terug gekeken naar die mooie dag. De dag dat de kinderen een papa kregen. We hebben ook een spontane familiefoto gemaakt. Een lekkere spontane, gezellige en drukke bende.

Naar overzicht